هرچند فاتح همه ی جنگ ها شدم

هرچند فاتح همه ی جنگ ها شدم

خیلی میان کوفه اسیر بلا شدم

.

ابروی من شکست سر کوچه ای شلوغ

زخمی سنگ بازی این بچه ها شدم

.

همسایه ی قدیمی مان داد زد سرم

آزرده از نگاه بدِِ آشنا شدم

.

خیلی سرت مقابل من خورد بر زمین

افتاد زیر پا و من از غصه تا شدم

.

دست خودم نبود که از تو جدا شدم

.

امّ حبیبه آمد و نشناخت زینبم

من تا نبینمش دو قدم جا به جا شدم

.

لب باز کردم و همه ی کوفه لال شد

من هم به احترام سرت بی صدا شدم

.

.

.