خاک تربت

به خاک تربتت هر بار بگذارم جبینم را

درونم حس کنم انوار رب العالمینم را

.

همیشه روح من حس امانت کرد با مهرت

نگیر از من به جان مادرت روح الامینم را

.

منِ گمراه و حیران را به راه راست آوردی

ز گیسویت گرفتم رشته ی حبل المتینم را

.

اگرچه دست خالی آمدم ، چشم پُری دارم

بخر چشم ترم را ، این متاع کم ترینم را

.

گره افتاده در کارم ، گرفتارِ گرفتارم

پذیرا باش نذرِ سفره ی اُم البنینم را

.

شکسته دل شدن را از سخای مادرت دارم

گدایی کرده ام از فاطمه قلب حزینم را

.

همه آماده ی رفتن شدند و باز جا ماندم

بیا امضا کن از لطفت برات اربعینم را

.

می خوام بیام زیارت نگو نمیشه 

می خوام بشم غلامت برا همیشه

.

.

.