اشعار آیینی خیمه...

غزل مرثیه ی حضرت امام موسی کاظم علیه السلام

کنج نمور این قفس غم فزا بس است

موسای طور غربتم و خسته ؛ بی عصا

^ تنت وقتی که در تشییع با در ربط پیدا کرد

^ کسی بدون دلیل از صدا نمی‌ افتد

^ با ناله‌ اش آرامش زندان شکسته

^ محبوس کرده در وسط سینه آه را