اشعار آیینی خیمه...

کاظم بهمنی

بزرگ مادر ماه

^ من که دائم پای خود دل را به دریا می ‌زنم

در دلش قاصدکی بود خبر می آورد

آن زمان که برای بردن من می شکافی صف قیامت را

^ خار در دست تو یک گل به نظر می آید

این صحنه ها را پیش از این یک بار دیدم

هر سرخ و سیاهی که شقایق نشود