نام حسین را که نوشتم قلم گریست
***
نام حسین را که نوشتم قلم گریست
اول قلم گریست سپس دفترم گریست
.
هرچند باعث همه ی گریه ها است
اما همین که داغ تو را دید غم ، گریست
.
با ارزش است پیش تو و مادرت حسین
آن چشم ها که از غم تو دم به دم گریست
.
اشکی نداشت چشم من از کثرت گناه
آن را به حق فاطمه دادم قسم ، گریست
.
خوشبخت آن که بین حسینیه گریه کرد
خوشبخت تر کسی که میان حرم گریست
.
گوشه به گوشه کرببلا روضه های توست
اینگونه بود زائر تو هر قدم گریست
.
یک قطره اش شفاعت یوم الورود ماست
چشمان ما برای تو با این رقم گریست
.
در روز حشر حسرت بسیار می خورد
هر کس که در مصیبت ارباب کم گریست
.
.
.
شاعر : مجتبی خرسندی
.
نظرات