نام حسین را که نوشتم قلم گریست

***

نام حسین را که نوشتم قلم گریست
اول قلم گریست سپس دفترم گریست

.

هرچند باعث همه ی گریه ها است
اما همین که داغ تو را دید غم ، گریست

.

با ارزش است پیش تو و مادرت حسین
آن چشم ها که از غم تو دم به دم گریست

.

اشکی نداشت چشم من از کثرت گناه
آن را به حق فاطمه دادم قسم ، گریست

.

خوشبخت آن که بین حسینیه گریه کرد
خوشبخت تر کسی که میان حرم گریست

.

گوشه به گوشه کرببلا روضه های توست
اینگونه بود زائر تو هر قدم گریست

.

یک قطره اش شفاعت یوم الورود ماست
چشمان ما برای تو با این رقم گریست

.

در روز حشر حسرت بسیار می خورد
هر کس که در مصیبت ارباب کم گریست

.

.

.

شاعر : مجتبی خرسندی

.