ای ابد پیوسته ، بانوی ازل
فاطمه ای آفتاب لم یزل
.
ای تجلی خدا در چشم ” اَب “
وی تو تفسیر خطاب وجه رب
.
ای تو گنج مخفی پروردگار
وی امانت بر امین کردگار
.
تو همان آیینه ای که مرتضی
در رخت می دید خود را با خدا
.
ای فدک های زمین و آسمان
ذره ی گردی تو را بر آستان
.
چرخ ها با چرخ نیلی خورده ایم
با تو در آن کوچه سیلی خورده ایم
.
وقتی سرت را روی بالش می گذاری
دلشوره دارم که دوباره برنداری
.
آنقدر تمرین می کنی با دست هایت
تا شانه را یک مرتبه بالا بیاری
.
بگذار گیسویم به حال خویش باشد
اصلا بیا و فرض کن دختر نداری
.
.
.
نظرات