تا این که بر این نفس بمانم مُتکبّر

واقع نشود توبه ام اینگونه مؤثر

.

ای وای به تاریکی قبرم چه بسازم

فردا که شوم سوی تو بی توشه مسافر

.

من پیر زمین گیر گناهان بزرگم

العفو الهی بحبیب بن مظاهر

.

نازل نشده جز کرم و خیر ز سویت

هر قدر بدی از من رسوا شده صادر

.

بی کرب و بلا حاجت فردوس ندارد

هر کس که شب جمعه ، حرم را شده زائر

.

بر گریه کنش روز جزا ، نار حرام است

این اشک ، برایم شده آرامش خاطر

.

پیراهن او رفت ولی رمل بیابان …

شد بر تن پاک پسر فاطمه ساتر

.

ای وای تنش جمع شده بین حصیری

بی یار و غریبانه به دستان عشائر

.

.

.