در بهشتیم عمر خود را با حسین
***
در بهشتیم عمر خود را با حسین
می کُشد با عشق خود ما را حسین
در مقام خود خدایی می کند
می نشیند بر زمین هر جا حسین
.
آبروی نوکرش را می خرد
پیش چشمان همه تنها حسین
.
در غم و اندوه آرامم نکرد
هیچ ذکری غیر ذکر یا حسین
.
می برد بالا مرا در روضه اش
بیشتر از قوس او ادنی حسین
.
خلقت ما از دعای فاطمه است
لا مؤثر ، فی الوجود الا حسین
.
کارها را با رقیه بسته اند
اهل بیت مصطفی حتی حسین
.
نامه ی اعمالمان را تا کنید
راه می آید خودش با ما حسین
.
با لباس مشکی ام دفنم کنید
روسفیدم می کند فردا حسین
.
کربلای من گره خورده به هم
می زند تا اربعین امضا حسین
.
در میان قتلگاه افتاده است
پیش چشم مادرش زهرا حسین
.
.
.
رضا دین پرور
.
نظرات