در بهشتیم عمر خود را با حسین

***

در بهشتیم عمر خود را با حسین
می کُشد با عشق خود ما را حسین

.

در مقام خود خدایی می کند
می نشیند بر زمین هر جا حسین

.

آبروی نوکرش را می خرد
پیش چشمان همه تنها حسین

.

در غم و اندوه آرامم نکرد
هیچ ذکری غیر ذکر یا حسین

.

می برد بالا مرا در روضه اش
بیشتر از قوس او ادنی حسین

.

خلقت ما از دعای فاطمه است
لا مؤثر ، فی الوجود الا حسین

.

کارها را با رقیه بسته اند
اهل بیت مصطفی حتی حسین

.

نامه ی اعمالمان را تا کنید
راه می آید خودش با ما حسین

.

با لباس مشکی ام دفنم کنید
روسفیدم می کند فردا حسین

.

کربلای من گره خورده به هم
می زند تا اربعین امضا حسین

.

در میان قتلگاه افتاده است
پیش چشم مادرش زهرا حسین

.

.

.

رضا دین پرور

.