^ دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده است

دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده است

***

دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده است
شیرین شده است و ماحصلش این غزل شده است

.

تأثیر مهر مادری ات بوده بر زبان
این واژه ها اگر به تغزل بدل شده است

.

مادر ! حضور نام تو در شعر های من
لطف خداست شامل حال غزل شده است

.

غیر از تو جای هیچ کسی نیست در دلم
این مسأله میان من و عشق حل شده است

.

سیاره ای که زهره نشد آه می کشد
آه است و آه آنچه نصیب زحل شده است

.

زهرایی و تلألو نور محبتت
در سینه ام ز روز ازل لم یزل شده است

.

با نام تو هوای غزل معنوی شده است
بی اختیار وارد این مثنوی شده است

.

هرگز نبوده غیر تو مضمون بهتری
تنها تویی که بر سر ذوقم می آوری

.

نامت مرا مسافر لاهوت کرده است
لاهوت را شکوه تو مبهوت کرده است

.

از عرش آمدی و زمین آبرو گرفت
باید برای بردن نامت وضو گرفت

.

نور قریش ! تا که تویی صاحب دلم
غرق خداست شعب ابوطالب دلم

.
عمرت نفس نفس همه تلمیح زندگی است
حرفت چراغ راه و مفاتیح زندگی است

.
از این شکوه ، ساده نباید عبور کرد
باید مدام زندگی ات را مرور کرد

.
چون زندگیت ساده تر از مختصر شده است
پیش تجملات ، جهازت سپر شده است
.
آیینه ای و سنگ صبور پیمبری
در هر نفس برای پدر مثل مادری

.
اشک شما عذاب بهشت است ، خنده کن
لبخندت آفتاب بهشت است ، خنده کن

.
دنیای ما نبوده برازنده ی شما
هجده نفس زمین شده شرمنده ی شما

.
آیینه ای نهاده خدا بین سینه ام
حس می کنم مزار تو را بین سینه ام

.
مانند آن خسی که به میقات پر کشید
قلبم به سوی مادر سادات پر کشید

.

.

.

سید حمیدرضا برقعی

.