همه جسمیم و تویی جان ، بابی انت و امی
***
همه جسمیم و تویی جان ، بابی انت و امی
همه دردیم و تو درمان ، بابی انت و امی
.
بابی انت و امی که ز پیمان تو با حق
همه گریان و تو خندان ، بابی انت و امی
ز وجودت به وجود آمده شور و هیجانی
در همه عالم امکان ، بابی انت و امی
.
جان فدایت که شد از روز نخستین ولادت
کربلای تو نمایان ، بابی انت و امی
.
آن که دیوانه ی تو سر به بیابان بگذارد
بگذرد از سر و سامان ، بابی انت و امی
.
سر آن کشته بنازم که دم مرگ ببیند
تو گرفتیش به دامان ، بابی انت و امی
.
چو ” نگارنده ” به آنکو شده در ظلّ لوایت
دادن جان بود آسان ، بابی انت و امی
.
.
.
عبدالعلی نگارنده
.
عالی بود