امیر لشگر من دست من به دامن تو

***

امیر لشگر من دست من به دامن تو

رباب مانده و امید آب بردن تو

.

عبای من که نصیب علی شده ماندم

چگونه جمع کنم پاره پاره تن تو

.

بدون چشم تو تکلیف خیمه روشن نیست

حصار امن خیامم نگاه روشن تو

.

بلند شو که نشیند هر آنکه استاده

برای کسب غنیمت ستاده دشمن تو

***

چشم وا کن کمر شاه کنارت تا شد

خبرت آمد و در بین حرم بلوا شد

.

گام خنده به پریشانی زینب وا شد

بین دشمن سر خلخال زنان دعوا شد

***

از من دو دست بر کمر و از تو بر زمین

دستی دگر کجاست که خاکی به سر کنم 

.

.

.