اومدم با کوله باری از گناه

با دلی آلوده و روی سیاه

.

اومدم تا میون خوبات یه شب 

بنده ی بی پناهو بدی پناه 

.

اومدم بهت بگم خیلی بدم

به تموم دنیا جز تو رو زدم

.

اما این دفعه به عشق بندگی

در خونه ی تو مولا اومدم

.

چشم من گواه احوال منه

روسیاهی مال اعمال منه

.

اما پر زدم اگه تا مهمونی 

عشق فاطمه پر و بال منه 

.

منم اون کبوتر امام رضا 

روزی کن باز سفر امام رضا

.

ایشالا روزی این شبام بشه

آخرش یک نظر امام رضا

.

کاش میشد جامون تو آسمون باشه

گوشه ی محراب جمکرون باشه

.

کاش میشد دلای ما هم نیمه شب

همسفر با صاحب الزمون باشه

.

اگه حرف عشقت اومده وسط

من می خوام برای تو باشم فقط

.

دستمو بذار تو دستای حسین

شبیه شهیدا تا آخر خط

.

یه نگاش حلّال مشکلاتمه

اشک روضه هاش آب حیاتمه

.

دنیا و آخرتم غم ندارم

تا حسین سفینه النجاتمه

.

گفتی می خوام همیشه با من باشی

به دور از درد و غم و محن باشی

.

به کارت نمی افته اگه

همیشه تو سایه ی حسن باشی

.

.

.