اگر خشکم اگر زردم درخت رو به پاییزم

***

اگر خشکم اگر زردم درخت رو به پاییزم

تمام برگ‌ هایم را به پاهای تو می ‌ریزم

.

چه نیرو می ‌دهد بر من نگاه چشم ‌های تو

بیا بنشین کنار من که از عشق تو برخیزم

.

الا ای دست رحمت دست ‌هایم را نمی ‌گیری

که در این لحظه‌ ی آخر به دامانت بیاویزم

.

تو آن تنهاترین هستی یل خانه‌ نشین هستی

من آن تنها زنی هستم که از درد تو لبریزم

.

الهی بشکند دستی که باعث شد به پیش تو

از اینکه مقنعه از چهره برگیرم بپرهیزم

.

غریبی خوب می ‌دانم ولی کمتر بیا خانه

خجالت می ‌کشم وقتی به پایت بر نمی ‌خیزم

.

.

.

علی ‌اکبر لطیفیان

.