در یاری عصمت ببین دریای عصمت را

***

در یاری عصمت ببین دریای عصمت را

موج خروشان قیامی پر ز حکمت را

.

دارد می آید از مدینه دختر موسی

در خطّه ی ایران عیان سازد ولایت را

.

در کاروان او برادرهای جان بر کف

هر یک گرفته دور بانوی کرامت را

.

این قافله سالار مثل زینب کبری 

زین کرده در یاری دین اسب اطاعت را

.

اخت الرضا دارد می آید با وقاری خاص

می بیند اطراف خودش گویا قیامت را

.

بی دلهره با استغاثه یا رضا گویان 

سر می دهد بانگ توسل بر امامت را

.

ناگاه راهش رو به رو شد با یزیدی ها

دید از مقابل برق شمشیر عداوت را

.

جنگ نمایان در گرفت و صحنه را می دید

گرچه ز بانو هیچ کس نشکست حرمت را

.

هجده برادر کشته پیش چشم او گشتند

مستانه نوشیدند صهبای شهادت را

.

اما سری بر نیزه ی دشمن نرفت اینجا

بانو ندید اینجا مصیبات اسارت را 

.

خواهر ندید اینجا تنی را زیر سمّ اسب

با پیکری عریان و بی سر یا حقارت را

.

خواهر ندید اینجا برادر را به گودالی

یا لحظه های نیزه باران حقیقت را

.

خواهر ندید اینجا به سر یک معجر پاره

یا لحظه های خیمه سوزانی و غارت را

.

خواهر ندید اینجا تنی را بی کفن ماند

یا که به زیر آفتاب ابناء عترت را

.

پرسید گریان راه قم از مردم ساوه

جای همه خالی به خود قم دید عزّت را

.

گل بود و اشک شوق و استقبال شورانگیز

هر قوم دعوت کرد آن بنت نبوت را

.

زینب دریغا دختر زهرا نبود آیا ؟

کوفه عجب داده به او مزد رسالت را

.

.

.