زندگی با عاشقی باشد صفایش بیشتر

***

زندگی با عاشقی باشد صفایش بیشتر
هر که عاشق شد خدا دارد هوایش بیشتر

.
دل که بی دلدار شد دیگر ندارد آبرو
شهر بی عاشق شود درد و بلایش بیشتر

.
عشق اصلا رزق را چندین برابر می کند
سائل عاشق شود نان و نوایش بیشتر

.
کعبه ی سیار یعنی قلب هر کس که بوَد
آتش عشق علی و بچه هایش بیشتر

.
بارها اثبات گشته دردهایش کمتر است
هر که شد یا مرتضی یا مرتضایش بیشتر
.
بهترین های جهان ، دیوانگان حیدرند
آسمانی ها گدای دودمان حیدرند
.
این قبیله هر چه باشی سر به راهت می کنند
غم نخور از روسیاهی که نگاهت می کنند

.
هم در اینجا هم قیامت دستگیرت می شوند
کن غلامی علی را پادشاهت می کنند

.
پای این پرچم بمان اینها ثواب خویش را
روز محشر جانشین هر گناهت می کنند

.

” هر چه می خواهی طلب کن از شهنشاه نجف “
رو نزن بر غیر حیدر روسیاهت می کنند

.
مثل کعبه سینه چاک مرتضی باشی اگر
تا قیامت بر دو عالم قبله گاهت می کنند
.
این در و آن در نزن اصلا ندارد این زمین
تکیه گاهی مطمئن تر از امیرالمومنین
.
ذکر هر اعجاز علی و ذکر طوفان ها علی
نقش سربند تمام مرد میدان ها علی

.
این که پیغمبر به سجده گفت علی ، یعنی فقط
مهر تایید است بر سبحانَ سبحان ها علی

.
بر همه ادیان بنازد تا قیامت دین ما
هست وقتی اولین مرد مسلمان ها علی

.
مدعی های خلافت قرن ها قبل از شما
شد امیر المومنین کل دوران ها علی

.
بس بُوَد در مدح و توصیفش همین یک افتخار
داشت مثل مصطفی گهواره جنبان ها علی
.
در صحابه کیست با احمد برادر جز علی
بود پرچم دست که ؟ ، در روز خیبر جز علی
.
در غلامی ات خلاصه می شود آقا شدن
دشمنانت یک به یک محکوم بر رسوا شدن

.
تو همان هستی که ایمان بر وجودت داشتن
هست شرط لازم عیسی شدن ، موسی شدن

.
عقل گم کرده به پیش معجزاتت دست و پا
وصف تو بالاتر از در فهم انسان جا شدن

.
قل هوالله احد با تو مجسم می شود
جز تو باشد کار که این قدر بی همتا شدن

.
آمدی اصلا در این دنیا به عشق فاطمه
لایق جز تو نباشد همسر زهرا شدن
.
چه مقامی چه مقامی ، شد جهان حیران تو
کیستی که فاطمه جان می کند قربان تو
.
مور ناچیزم پناهم ده سلیمان نجف
بی نظیرم کن علی جان مثل ایوان نجف

.
همدم ویران نشین ها ، یک شبی بد بگذران
کن مرا آباد مانند بیابان نجف

.
کاش بودم لایق آقا ، می شدم همسایه ات
این جوان را پیر کرده درد هجران نجف

.
نیست این وادی اگر جنت ، چرا فرموده اند
روح مومن بعد مردن هست مهمان نجف

.
شوق همسایگی ات هم صالح و هم هود را
مثل نوح و آدم آورده بیابان نجف
.
مومنین را شیر میدان می کند این سرزمین
از نجف آغاز می گردد قیام اربعین

.

.

.

محمدحسین رحیمیان

.