سگ کویت به دست آرد رگ خواب غزالان را

اگر که سرمه ی چشمش کند خاک خراسان را

.

چنان احساسی و پاک و لطیف و مهربان هستی

که شاعر می کند عشق تو لات چاله میدان را

.

غبار خاک پایت را نسیم آورد تا تهران

بنا کردند بازار طلای سبزه میدان را

.

تو آن شاهی که برعکس عرب ها با کمی لبخند

بدون جنگ و خونریزی گرفتی خاک ایران را

.

به پر بشکافت نیلِ مردم دور ضریحت را

خدای طور ! موسی کرده ای انگار دربان را

.

قسم خوردی که می آیی سه موطن بعد جان دادن

دریغ از بخت ! عزراییل هم پس می زند جان را

.

اگر گریان به دیوار حرم تکیه نمی دادم

کدامین کوه طاقت داشت این حال پریشان را ؟ …

.

گرفته کفشداری جای کفش انگار پایم را

به این ترفند پابند توام باقی دوران را

.

.

.

هادی جانفدا

.