شب غربت سر اومد ماه من از در اومد

اومد اما خدایا پس چرا با سر اومد

.

خاکیه صورت تو خاکیه بال و پرم

چی اومده به سرت چی اومده به سرم

.

خواب دیدم

منو بغل گرفتی تنها

دوباره پیشمی ای بابا 

خواب دیدم

.

ترسیدم

بدون تو تموم شب ها

از اول سفر تا اینجا

ترسیدم 

.

شـب غربت سر اومد ؛ ماه من از در اومد

اومد اما خدایا ؛ پس چرا با سر اومد

.

دلمو غم گرفته کاش که پیشم بمونی

آخه قراره امشب روضه برام بخونی

.

کاش که مثل قدیما پهلوی من بشینی

اما دیگه نمی خوام صورتمو ببینی

.

بابایی

خوش اومدی به این مهمونی

بگو که تا سحر می مونی

بابایی

.

بابایی

توی خرابه عطرت مونده

چشات برام لالایی خونده

بابایی

.

شب غربت سر اومد ماه من از در اومد

اومد اما خدایا پس چرا با سر اومد

.

نمی خوام که ببینی حال دلم خرابه

اما بدون که با تو بهشته این خرابه

.

سرخی صورت من سرخی حنجر تو

چادر خاکی من روضه ی مادر تو

.

می دونم 

که مادرت گلی بود پژمرد

توی کوچه یه روزی سیلی خورد

می دونم

.

می دونم

روی من شبیه مادرت نیلی شد

این سیلی مثل اون سیلی شد

می دونم

.

.

.