عمه بیا که کوکب بختم بر آمده

تابیده صبح وصل و شب غم سر آمده

.

شام سیاه و کلبه ی ویران و بی چراغ

ما را چه میهمان عزیز از در آمده

.

ای غم رسیدگانِ دل افسرده مژده باد

کاینک مسیح با دم جان پرور آمده

.

برگوی با کسی که یتیمم خطاب کرد

امشب ببین که باب مرا در بر آمده

.

گر پا برهنه در پی بابا دویده‌ ام

امشب پدر به دیدن من با سر آمده

.

دیشب کجا بُد است که با روی غرق خون

آمیخته به خاک و به خاکستر آمده

.

.

.

استاد سید رضا مؤید

.