فروغ دیده ی من دست نیزه ها افتاد

***

فروغ دیده ی من دست نیزه ها افتاد

عصای پیری من زیر دست و پا افتاد

.

به زخم نیزه ای از روی اسب از پهلو

مرا به خاک جگر گوشه ریخت تا افتاد

.

کسی که بین مژه کرده ام بزرگ آیا

چنین ز هم شده پاشیده در عبا افتاد

***

مثل حیدر برگشت

آنقدر تاخت که تقدیر مقرر برگشت

.
موسپیدان سپاه

همه گفتند جوانی پیمبر برگشت

.
در مصاف اکبر

هر چه سردار به جنگ آمده بی سر برگشت

.
میمنه رفت به جنگ

چشم بر هم زدم از قسمت دیگر برگشت

.

تا که نامش را گفت

تیغ ها باز به سمت علی اکبر برگشت

.
مثل جدش جنگید

او علی رفت به میدان و علی تر برگشت

.
از دل گرد و غبار

ارتشی یک نفره از دل لشگر برگشت

.

شد به شدت قسمت

تن این شیر پسر گشت به سرعت قسمت

.

ارث آل علی است

بین بابا و علی اش شده غربت قسمت

.

علوی و نبوی

بین سیمای علی گشت شباهت قسمت

.

در ضریح بدنش

بین یک لشگر خنجر شده حاجت قسمت

.

نه فقط بین نبرد

که برایش شده انواع شهادت قسمت

.

ارباً اربای علی

بدنش روی عبا هم شده قسمت قسمت

.

پیر و سرگردان است

بین این جمع پراکنده پدر حیران است

.

کوثر خون آلود

همه ی سهم من امروز از این قرآن است

.

در عزای بدنت

خنجر و تیر و کمان ؛ تیغ و سنان گریان است

.

هیچ حرفی نزدی

چون سر نیزه میان دهنت مهمان است

.

.

.