من نوکرم و سلطان تویی

من معتقدم ایمان تویی

.

ای واسطه ی خیر همه

صاحب نفس ایران تویی

.

عادت کردم به نمک زیادت

می میرم من برا باب الجوادت

.

آقا جان عاشق صحن و سراتم

فدای نیمه نگاتم

گدای همیشگی ایوون طلاتم

.

عاشق شده دل با نام تو

تا پر بزنم بر بام تو

.

من صید گوهرشاد توام

آهوی دلم در دام تو

.

تو سلطانی آقا منم گداتم

خاک پای همه ی زائراتم

.

میدونی که می میرم از فراقت

می گیره دلم سراغت

دوباره تو مهمونم کن یک شب تو رواقت

.

من نوکرم و سلطان تویی

من معتقدم ایمان تویی

.

ای واسطه ی خیر همه

صاحب نفس ایران تویی

.

عادت کردم به نمک زیادت

می میرم من برا باب الجوادت

.

آقا جان عاشق صحن و سراتم

فدای نیمه نگاتم

گدای همیشگی ایوون طلاتم

.

از گوشه ی این صحن و سرا

با اذن علی موسی الرضا

.

پر می کشه این دل های ما

سمت حرم کرب و بلا

.

گنبد تو خورشید مشرقینه

پرچمش رو به حرم حسینه

.

آقا جان میون صحن گوهرشاد

نظر تو به دل افتاد

راهی کرببلام کن از پنجره فولاد 

.

.

.