نه ! نگویم نظر لطف به من کم کردی

***

نه ! نگویم نظر لطف به من کم کردی
تو همانی که مرا یک شبه آدم کردی
.
خیس باران عزای تو شدم تا آنجا
که یقین کرد دل غمزده پاکم کردی
.
به همین ختم نشد … قصّه از اینجا گُل کرد
که مرا در حرمت بردی و مَحرم کردی
.
نتواند احدی باز کند غیر خودت
گره ای را که شب وصل ؛ تو مُحکم کردی
.
مادرم بانی خیر است ولی می دانم
تو مرا سینه زن ماه مُحرّم کردی
.
لب خود بسته ام و هیچ نخواهم گفت از —
آنچه بر من وسط روضه مجسّم کردی
.
بی علمدار شدی و سر نی زلفت را
عوض بیرق غارت شده پرچم کردی
.
علقمه شاهد عرض من دلسوخته است
زیر بار غم عبّاس کمر خَم کردی
.
چه به روز دل پر درد تو آمد آقا ؟
پاره های بدنش را که مُنظّم کردی …
.
.
.
محمد قاسمی
.