همیشه از پر پروانه تا ابد سخنی است

***

همیشه از پر پروانه تا ابد سخنی است
اگر وصال به دستان شمع انجمنی است
.
دعای بین طلوعِین .. ، ناله .. ،فیضِ بکاء …
برای اهل سحرگاه ها عجب سُنَنی است !
.
کسی که لغو نگوید به اوج قرب رسد
زبان به ذکر بچرخان ، پر تو واشدنی است
.
علاج دیده ی یعقوب هاست .. ، جامه ی یار
همیشه چاره ی عشّاق بوی پیرهنی است
.
همیشه چشم پر از اشک مشتری دارد
همیشه کاسه ی مملو ز آب خوش .. ، دهنی است
.
جبین شکسته ی دندان شکسته را دریاب …
اویس در به در کوی و برزنت قرنی است
.
چقدر وقت بلایا به من نظر کردی
دو چشم حضرت زهرایی ات چه ذوالمِنَنی است
.
گدای کوی تو تا سیر شد .. ، اسیرت شد
کرامت تو به قرآن ، کرامت حسنی است
.
به پای آن همه خون‌ گریه هات ..، می گریم
عقیق کاسه ی چشم تر شما یمنی است
.
چقدر عاشقِ دلداده ی تو خاک شدند …
یکی ز آن همه عُشّاق ،” حضرت چمنی ” است
.
تو را به حضرت زهرا قسم .. ، بیا برگرد
بیا که فتنه به دنبال تفرقه فکنی است
.
تنی که صاحب آن گریه کرده .. ، تضمین است
همین دو قطره ی ما مهر بیمه ی بدنی است
.
کسی که خرده بگیرد به روضه .. ، خرد شود
بساط هیئت جدّت مگر به هم زدنی است !؟
.
زمان مرگ .. ، مرا رو به کربلا بکنید
که لحظه ، لحظه ی تعبیر ” من یَمُت یَرنی ” است
.
قسم بر آن بدنی که حصیرپوش شده …
تمام آرزوی نوکر تو بی کفنی است
.

.

.

بردیا محمدی

.