چو کاه رفته بر بادم که باشد
به روی شانه ام کوه گناهی

.
الهی یا الهی یا الهی
نگاهم کن نگاهم کن نگاهی

.

من و عجز و نیاز است و گدایی
تو را قدر و جلال و پادشاهی

.

گنه از چار سو شد سدّ راهم
به جز عفوت ندارم هیچ راهی
.

الهی یا الهی یا الهی
نگاهم کن نگاهم کن نگاهی

.
تو را دارم ببخشی یا نبخشی
تو را خواهم بخواهی یا نخواهی

.

من از خشمت به عفوت میگریزم
پناهم ده پناهم ده پناهی

.

الهی یا الهی یا الهی
نگاهم کن نگاهم کن نگاهی

.
اگر چه از گنه روزم شده شب
تو را خواندم سحر یا صبحگاهی

.

صدایت می زند پیوسته ” میثم “
جوابم ده جوابم ده الهی

.

الهی یا الهی یا الهی
نگاهم کن نگاهم کن نگاهی

.

.

.