کنار علقمه محشر به پا شد

امید خیمه ها آخر فدا شد

.

علم افتاد بر روی زمین و

دو دست ساقی از پیکر جدا شد

.

برادر غرق خونه برادر نیمه جونه

برادر کاکلش آتش فشونه

.

یکی تو آسمونا نوحه خونه

امون از بی وفایی زمونه

.

تویی که از غم زینب هلاکی

منم که از غمت قدم کمونه

.

برادر روی خاکه برادر سینه چاکه

برادر از غم خیمه هلاکه

.

برادر غرق خونه برادر نیمه جونه

برادر کاکلش آتش فشونه

.

داره از نیزه ها بارون می باره

زمین از خون ساقی لاله زاره

.

خبر بر شاه مظلومون رسونید

که ساقی یک تن و دشمن هزاره

.

برادر غصه داره برادر بی قراره

شده مشک برادر پاره پاره

.

برادر خواهرت چشم انتظاره

خبر از حال و روز تو نداره

.

اگه که برنگردی خواهرت رو

بلا تکلیفی از پا در میاره

.

برادر نا امیده به خاک و خون تپیده

علم افتاده با دست بریده

.

برادر غرق خونه برادر نیمه جونه

برادر کاکلش آتش فشونه

.

اگه سردار من سقا نمی شد

حریفی رو به روش پیدا نمی شد

.

اگه بودش قد من تا نمی شد

پای دشمن به خیمه وا نمی شد

.

برادر مَرد مَرده برادر مَرد درده

هنوز تو خیمه میگن برمی گرده

.

اونایی که نیومد پیکراشون

هنوزم چشم به راهن مادراشون

.

شهیدای اباالفضلی هنوزم

می خونن روضه مادرها براشون

.

شهیدم برنگشته شهیدم تو بهشته

شهیدم حرفشو با خون نوشته

.

.

.