یا اباصالح بیا تا دل شود خدایی

ای عزیز فاطمه یابن الحسن کجایی

.

وای از این جدایی ، وای از این جدایی 

.

ای امیرم ، ای امام مهربانم 

نامت آقا روز و شب ها بر زبانم 

.

جمعه ها من در فراقت ندبه خوانم 

دائما در ذکر الغوث الامانم 

.

یا اباصالح بیا تا دل شود خدایی

ای عزیز فاطمه یابن الحسن کجایی

.

آرزو مانده به دل تا حس کنم ظهورت 

منتظر بنشسته ام تا لحظه ی ظهورت 

.

کی شود بیایی وای از این جدایی 

.

من ندیدم روی ماه و دلربایت 

گشتم اما بی قرار و مبتلایت 

.

توتیای چشم من کن خاک پایت 

هستم عبد روسیاه و بی وفایت 

.

گر نباشد لایق روی تو دیدگانم 

تا دم آخر ، دعا بهر فرج بخوانم 

.

کن مرا دعایی ، وای از این جدایی 

.

قلب زینب پر ز خون و بی قرارت 

چشم زهرا هم چنان در انتظارت 

.

می شمارد لحظه ها را ذوالفقارت 

کاش باشم در رکابت ، در کنارت 

.

ناله های فاطمه آید ز پشت آن در 

کی شود آیی برای انتقام مادر 

.

منتقم کجایی ، وای از این جدایی 

.

ای امیرم کن نگاهی بی نوایم 

صاحب من بر در تو من گدایم 

.

در قنوت یک نمازت کن دعایم 

من که عمری داغدار کربلایم 

.

ای گل نرگس ، مدینه یا که سامرایی 

گر نجف یا کاظمین یا مشهدالرضایی 

.

صحن کربلایی ، وای از این جدایی 

.

یا اباصالح بیا تا دل شود خدایی

ای عزیز فاطمه یابن الحسن کجایی

.

.

.