سید حمیدرضا برقعی

.

چگونه وصف کنم قطره های باران را

رسیده ام به تو اما هنوز هجران را …

.

بهشت پنجره ی دیگری به قم وا کرد

که مست کرده هوایش دل خراسان را

.

تو را گرفته در آغوش خویش شش گوشه

چنان که جلد طلا کوب متن قرآن را

.

دلم هوای تو کرده به قدر یک مصرع

ببخش وزن غزل را من پریشان را

.

” که می رسد به مشامم هر لحظه بوی کربلا “

چه عطر سیب غریبی گرفته ایران را

.

سکوت کرده ام و خیره بر ضریح توام

که بشنود دلتان التماس باران را

.

نگاه منتظرم گریه کرد یک دل سیر

تمام فاصله را دشت را بیابان را

.

دلم گرفته به قول رفیق شاعرمان

” چقدر سخت گذشتیم مرز مهران را “

.

دوباره داغ دلم تازه شد کنار ضریح

خداکند که بسازیم قبر پنهان را

.

برای حضرت مادر ضریح می سازیم

و دست فرشچیان طرح می زند آن را …

.

.

.