آن که هستی به همه هستی ما داده علی ست
ما همه مست ولاییم و می و باده علی ست

.
سر به هر جاده نهادیم ته جاده علی ست
هدف خلقت ما عشق به اولاد علی ست

.
همه شان باب حوائج ، همه شان باب مراد
همه شان یا که کریمند و یا این که جواد

.

آمدی تا که نگاه پدرت تر نشود
تا که هر بی سر و پا منکر کوثر نشود

.
تا فراموش کسی آیه ی وانحر نشود
نسل تو چشمه ی عشق است که ابتر نشود

.
پشت در پشت همه مظهر اعطینائید
همه هستید علی و همگی زهرائید
.

آمدی و نهمین باب اجابت شده ای
پسر عاطفه و عشق و محبت شده ای

.
بین گهواره ی خود نور حقیقت شده ای
در همان کودکیت رکن ولایت شده ای

.
یک نظر کن که فلک در حرکت می آید
از قدم های تو عطر برکت می آید
.

آمدی هر طپش دل شده غرق هیجان
شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان

.
که به مژگان شکنی قلب همه صف شکنان
تو عیان تر ز عیانی و چه حاجت به بیان

.
همه گفتند که جان در گرو جانان است
پسر حضرت سلطان و خودش سلطان است
.

عشق همراه شما تا دم آخر زنده است
ریشه ی دین خدا از کرمت سر زنده است

.
نهضت سبز کریمانه ی حیدر زنده است
با شما تا به ابد نام پیمبر زنده است

.
چقدر نام محمد به شما می آید
همه گفتند ولیعهد رضا می آید
.

مومن بسرکم ، شاهدکم غائبکم
یسلک سبیلکم ، یکرّ فی رجعتکم

.
و تولیت به اولکم آخرکم
ابغض الله و من عدوکم ابغضکم

.
یا من ارجوه دَهُم ! عاشق و مجنون توییم
پاسخ جلوه ی این الرجبیون توییم
.

قد برافراشته کردی علم حکمت را
به قیامت بکشانی دم قد قامت را

.
به کجا سجده کنم شکر کنم نعمت را
که نگاه تو گشاید گره ی حاجت را

.
پدرانم همه گفتند از این باب مراد
ای جواد بن جواد بن جواد بن جواد

.

باز هم در دل من شوق حرم افتاده است
و ضریحی که پناه دل هر دلداده است

.
حس صحنت به همان خوبی گوهرشاد است
هر طرف می نگرم پنجره ی فولاد است

.
کرم قابل لمست کرم سلطان است
حرمت مثل رواق حرم سلطان است
.

باز هم آمده ام مثل گدا محتاجم
نا امید از همه دنیا به شما محتاجم

.
و تصدق بده در راه خدا محتاجم
به هوای حرم کرببلا محتاجم

.
باز هم شوق ضریح شه بی سر دارم
باز هم دست به گهواره ی اصغر دارم

.

.

.

رضا تاجیک 

.