آه نوشته روی کتیبه

***

آه نوشته روی کتیبه
نور چشمای زهرا غریبه

.
بوی خونه یا بوی سیبه
روضه ی قتلگاهش عجیبه

.
تو شعر نمی گُنجه با حرف نمیشه گفت
اما از این گودال باید همیشه گفت

.
عرشو بی حوصله کرد

هلهله کرد هلهله کرد هلهله کرد

.
زینبت تا گله کرد

هلهله کرد هلهله کرد هلهله کرد

.
رو زدی واسه ی آب

پیش رباب پیش رباب پیش رباب

.
خنده ای حرمله کرد

هلهله کرد هلهله کرد هلهله کرد

.
وای حسین ، ای وای حسین ، ای وای حسین، ای وای حسین

.
روضه باید سر بسته باشه
کاشکی شمر از روی سینه پا شه

.
خب علی الله حالا که جاشه
میزنه ضربه تا سر جدا شه

.
این صحبتا سخته این روضه ها بازه
روی تنت رفتن با نعله ای تازه با نعل های تازه

.
غرق خونه بدنت

می زدنت می زدنت می زدنت

.
پاره شد پیرهنت

می زدنت می زدنت می زدنت

.
مردم ده اومدن

خاکت کنن خاکت کنن خاکت کنن
بوریا شد کفنت

می زدنت می زدنت می زدنت

.
وای حسین ، ای وای حسین ، ای وای حسین، ای وای حسین

.

خون گرفته هفت آسمونو

پیکرت مونده بی سایه بون و

.
شد خلاصه وقت اذونو

نوبت غارت ساربون و

.
واسه یه انگشتر انگشت و از جا کند
پیراهنو پیش چشمای زن ها کَند

.
زینت دوش نبی

تشنه لبی تشنه لبی تشنه لبی

.
پیش چشم زینبی

تشنه لبی تشنه لبی تشنه لبی

.

ای سر به روی نی 

جلو چشم جلو چشم جلو چشم

.
زیر نعل مرکبی
تشنه لبی تشنه لبی تشنه لبی

.

.

.

شاعر : محمدصادق باقی زاده

.