اگرچه حقیرم لیاقت ندارم

پناهی جز این در به جانت ندارم

.

شکستم دلت را دلم را شکستند

من از کار دنیا شکایت ندارم

.

بدون اجازه به این سو دویدم

تو ردّم نکن برگ دعوت ندارم

.

ز چشمت بیفتم به خواری می افتم

نگاهم بکن گرچه قیمت ندارم

.

سرم هرچه آمد گناه خودم بود

که گوشی برای نصیحت ندارم

.

اگر تو کنارم نباشی قیامت

امیدی برای شفاعت ندارم

.

دلم لک زده کربلا قسمتم کن

نیازی به غیر از زیارت ندارم

.

دو چشمم شده وقف غم های جدّت

به جز گریه کردن عبادت ندارم

.

از آن دم که بر نیزه زد تکیه اش را

ز تنهایی اش جز خجالت ندارم

.

.

.

سید پوریا هاشمی

.