ای سر نی به لبت زمزمه ی قرآنی
***
ای سر نی به لبت زمزمه ی قرآنی
کرده خورشید به روی تو گل افشانی
.
این عجب نیست که هر روز خلیل الرحمان
جای فرزند کند جان به رهت قربانی
زخم های گل رویت گل لبخند خداست
چهره در پرده ی خاکستر و خون نورانی
.
جان صد موسی در طور ولایت سرِ دست
دل صد یوسف در کنج لبت زندانی
.
کاش تا باز شود مرثیه خوان حرمت
روح آید به تن ” محتشم کاشانی “
.
کاش در نای وجودم نفس ” جودی ” بود
داشت شعرم شرری از جگر ” انسانی “
.
شعله زن بر جگر و ” نیّر ” تبریزم کن
یا بسوزانم با مثنوی ” عمّانی “
.
چه شود در حرمت مثل ” مؤید ” سوزم
یا که یک شب به کنار ” شفقم ” بنشانی
.
چه شود یا پر ” پروانه ” بگردم دورت
شمع سان آب کنی جان و تنم سوزانی
.
” میثمم ” خاک ره میثم تمّارم کن
که سرِ دار کنم بر تو مدیحت خوانی
.
.
.
استاد حاج غلامرضا سازگار
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
