با احتیاط لاله ی ما را پیاده کن

***

با احتیاط لاله ی ما را پیاده کن
عباس جان ، سه ساله ی ما را پیاده کن

.
با احتیاط بار حرم را زمین گذار
زانو بزن وقار حرم را زمین گذار

.
با احتیاط تا که نیفتد ستاره ای
می ترسم آن که گیر کند گوشواره ای

.
چشم مخدرات به سمت نگاه تو
دوشیزگان محترمه در پناه تو

.
با حوریان رفته به زیر نقاب ها
یک لحظه رو به رو نشدند آفتاب ها

.
این حوریان عزیز خدایند و بس ، همین
این دختران کنیز خدایند و بس ، همین

.
این دختر علی ست که بالش شکستنی ست
ناموس اعظم است و وقارش شکستنی ست

.
از این به بعد ماهِ حرم آفتاب باش
عباس جان مراقب این با حجاب باش

.
این دختران من که بیابان ندیده اند
در عمر خویش خار مغیلان ندیده اند

.
یک لحظه هم ز خیمه ی طفلان جدا نشو
جان رباب از دم گهواره پا نشو

.
تو هستی و اهالی این خیمه راحتند
در زیر سایه ات همه در استراحتند

.
تو هستی و به روز حرم شب نمی رسد
چشم کسی به قامت زینب نمی رسد

.
یک عده یوسف اند و یک عده مریم اند
احساس می کنم همه دلواپس هم اند

.
احساس می کنم که جوابم نمی دهند
با آب آب گفتنم آبم نمی دهند

.
راضی ام و رضایت یزدانم آرزوست
از سنگ ها شکستن دندانم آرزوست

.
من راضیم به پای خدا دست و پا زنم
با صورتم به خاک بیفتم صدا زنم

.
جام بلا به دست گرفتیم ما دو تا
این جام را الست گرفتیم ما دو تا

.
می خواستیم عبد شدن را نشان دهیم
پیغمبر و علی و حسن را نشان دهیم
.
با احتیاط لاله ی ما را سوار کن
زینب بیا سه ساله ی ما را سوار کن

.
با احتیاط خسته شدند این ستاره ها
این گوش پاره ها سر گوشواره ها

.

.

.

علی اکبر لطیفیان

.