بمیرم از خدامه

***

بمیرم از خدامه

سوی نیزه نگامه

.

نزن اینجور منو

اون که رو نی می بینی بابامه

.

گوشواره م رو نکش من خودم بهت میدم

فقط عمو عباس نبینه

.

هر چی می خوای بزن من اگه حرف زدم

فقط عمو عباس نبینه

.

معجرو پس بده از روی نیزه ها

داره عمو عباس می بینه

.

لااقل عمه هامو نزن بی هوا

داره عمو عباس می بینه

.

می بینه که آتیش گرفته لباسام

می بینه که دیگه مثِ پیر زن هام

.

هنوز برای من سواله

چطور یه دختر سه ساله

.

شبا تو تاریکی صحرا

خوابیده روی خاک و خارا

.

وقتی که زجر اومد سراغش

نگم چطور بلند شد از جا

.

نگم چجوری داشت هواشو

اصلا بلند نکرد صداشو

.

کی میگه که تو راه برگشت

کشید موهاشو

.

فقط دیدن که جون به تن نداره

یه جای سالم تو به بدن نداره

کسی نگفت یتیم زدن نداره

.

.

.