راه وا کنید که زهرا با قامت خم اومد

***

راه وا کنید که زهرا با قامت خم اومد

ناله کشید بنیّ ماه محرّم اومد

.

شال عزای ماتم رو شونه هامون افتاد

زهرا خودش دوباره دنبالمون فرستاد

.

مادر دوباره امسال در زده خونه مونو

به اسم می شناسه دونه به دونه مونو

.

با چشم دل ببینید کنار در نشسته

هِی میزنه به سینه با بازوی شکسته

.

بوی حرم گرفتیم از عطر سیب مادر

تا ما میگیم حسین جان میگه غریب مادر

.

هی زیر لب می خونه شمشیر و تیر می آوردن

بچه م رو مثل من هم غریب گیر آوردن

.

بچه م رو مثل من هم نامرد بی هوا زد

گودال بود و بچه م لب تشنه دست و پا زد

.

تیری که خوردو باید از پشت در بیاره

انگشترو نشد از انگشت در بیاره

.

تاج سر ملائک تاراج پای شمره

مویی که شونه کردم تو پنجه های شمره

.

بند دلش رو مادر عطشان ببینه سخته

بچه ش رو بین مقتل عریان ببینه سخته

.

لعنت به شمر تیغش دریا رو خاک می کرد

با پیرهن حسینم خنجر رو پاک می کرد

.

چشم بر هم بزنی شمر برش گردونده

چشم بر هم بزنی تنش رو خاکا مونده

.

چشم بر هم بزنی پیرهنش پاره شده

چشم بر هم بزنی خواهرش آواره شده

.

ارباب خوبم ماه عزاتو عشقه

ارباب خوبم پرچشم سیاتو عشقه

ارباب خوبم سینه زناتو عشقه

.

.

.