بیا بر قله ی هستی لوای عدل برپا کن

بیا دین را دوباره مثل جدّ خویش احیا کن

.

چرا از چشم خود تنهای تنها اشک می ریزی

بیا در ماتم جدّ غریبت گریه با ما کن

.

بیا و گریه کن بر یاس های نیلی زهرا

بیا روی کبود عمّه هایت را تماشا کن

.

بیا خون پاک کن با اشک از پیشانی جدّت

بیا قرآن ثارالله را بر نیزه معنا کن

.

بیا و عمّه را بیرون ببر از بین نامحرم

بیا زنجیر از بازوی زین العابدین وا کن

.

بیا از چشم سقّا تیر دشمن را برون آور

بیا زخم گلوی خشک اصغر را مداوا کن

.

بیا آل رسول الله را در شام یاری ده

بیا چادر برای عمّه های خود مهیّا کن

.

بیا اشک خجالت پاک کن از دیده ی سقّا

بیا از خون دل بر تشنه کامان دیده دریا کن

.

بیا با عمّه هایت جستجو کن در بیابان ها

گلی در کربلا گم گشته زیر خار پیدا کن

.

برای آنکه در محشر قبول مادرت افتد

بیا و دفتر اشعار ” میثم ” را تو امضا کن

.

.

.

استاد حاج غلامرضا سازگار

.