کنار من ، صدف دیده پر گهر نکنید

****

کنار من ، صدف دیده پر گهر نکنید
به پیش چشم یتیمان ، پدر پدر نکنید

.

توان دیدن اشک یتیم در من نیست
نثار خرمن جان علی ، شرر نکنید

.

اگر چه قاتل من کرده سخت بی مهری
به چشم خشم ، به مهمان من نظر نکنید

.

اگر چه بال و پر کودکان کوفه شکست
شما چو مرغ ، سر خود به زیر پر نکنید

.

از آن خرابه که شب ها گذرگَه من بود
بدون سفره ی خرما و نان گذر نکنید

.

به پیرمرد جذامی سلام من ببرید
ولی ز مرگ من او را شما خبر نکنید

.

ز کوچه ای که گرفتند راه مادرتان
تمام عمر ، شما هم ، چو من گذر نکنید

.

.

.

استاد حاج علی انسانی

.