تو این شب تاریک ستاره مبهوته
خواب می دیدم بازم سرم رو بازوته

.
تقصیر من نیست که اشکم سرازیره
یاد تو می افتم خواب از سرم میره

.
کجای دنیا ، این طوری بابا ، جواب اشکو میدن
جلو چشای عمه سرت رو ، روی زمین کوبیدن

.
بابا حسین جان

.

کسی نمی پرسه ، از حال و احوالش
پروانه ای رو که سوخته پر و بالش

.
ممنون تو هستم که اومدی پیشم
غصه نخور بابا خودم فدات میشم

.
اهالی شام ، به دختر تو ، مگه امون می دادن
تو کوچه بازار هی با اشاره منو نشون میدادن

.
بابا حسین جان

.

.

.