خواهند اگر ببخشند از مجرمی گناهی

اول ورا نوازند با سوز و اشک و آهی

.

دریای عفو جوشد از اشک دردمندی

اوراق جرم سوزد از آه صبحگاهی

.

اینجا گناه بخشند کوهی به کاه بخشند

بیچاره من که با خود ناورده پرّ کاهی

.

ای وای اگر برای افشای هر گناهم

گردند روز محشر هر عضو من گواهی

.

هر چند روسیاهم با آن همه گناهم

مشتاق یک نگاهم مولای من نگاهی

.

یا رب چگونه سوزد آن کو در آستانت

رخسار خویش سوده بر خاک گاه گاهی

.

بار گناه سنگین ره منتهی به بن بست

در پیش رو ندارم جز باب تو به راهی

.

از من گنه بود زشت از توست عفو ، زیبا

ای عفو از تو زیبا العفو یا الهی

.

العفو یا الهی العفو یا الهی

.

.

.