دل همه شده ماتم یک سر

***

دل همه شده ماتم یک سر

می چکه خون از چشم تر

.

دل رضا شد پرپر

برای موسی بن جعفر

.

بی خبره از کرم خدا

کسی که دلشو به تو نداده

.

برکتی از وجود شما

کرم رضا وجود جواده

.

یه گوشه ی چشم

یه نیمه نگات 

از سر عالم زیاده

.

دوباره اشکم شراره شد

جگرم پاره پاره شد

که می زنم به سینه

.

به بند عشقت شدم اسیر

بیا و دستمو بگیر

که حاجتم همینه

.

مسافری که خودش میدونه

اسیر غربت می مونه

.

دلش پریشونه

تا وقتی کنج زندونه

.

دلبر دل پیر و جوونه

یوسفی که اسیر دل چاهه

.

توی سکوت خلوت دلش

رنگ شب و روزا همه سیاهه

.

برا دیدن جمال رضا

با هر نفس چشم به راهه

.

با پیکر سرد و بی رمق

با چشمای رنگ شفق

داره دعا می خونه

.

میون تاریکی قفس

برای آخرین نفس

تو فکر آسمونه

.

شبم به نام تو رؤیایی شد

روزی من شیدایی شد

.

دلم هوایی شد

با تو دلم دریایی شد

.

منم اونی که همه وجودم

تو دام یه نگاه تو اسیره

.

رها می کنه همه عالمو

گدایی که دامنتو می گیره

.

پیش وسعت سفره ی شما

هزار تا حاتم فقیره

.

دلی که تنگ خدا شده

اسیر کربلا شده

میون کاظمینه

.

کلید دل بردن از شما

کلید قلب شیعه ها

یه ذکر یا حسینه

.

.

.