شادی جهان هیچ است ؛ عشق است همین غم را

***

شادی جهان هیچ است ؛ عشق است همین غم را

هر ثانیه می خواهیم این عالم ماتم را

.

همدست ملائک شد ؛ شد آبرویش تضمین

دستی که در این شب ها برداشته پرچم را

.

کشتی حسین افتاد یک بار دگر بر آب

از دست نباید داد هر فیض فراهم را

.

هر جا که حسین آمد ؛ احسان خدا آمد

از برکت آقا بود ؛ بخشید اگر آدم را

.

در ماه خدا حتی ما با دهن روزه

هر روز طلب کردیم شب های محرم را

.

هر وقت دو دم دادیم هر مرده ای احیا شد

آقا تو نگیر از ما دم های دمادم را

.

نذری حسینیه از بس به همه چسبید

انداخته از رونق آوازه ی حاتم را

.

یا مثل رسول ترک یا این که چنان طیب

از لطف زیادش کن این معرفت کم را

.

دنبال شما گشتیم یک عمر همه با هم

از مرثیه ی ” والفجر ” تا سوره ی ” مریم ” را

.

اسلام حسینی شد ؛ اسلام حسینی ماند

مدیون خودت کردی پیغمبر اکرم را

.

ای وای از آن دم که با قامت خم زینب

دارد به روی دستش یک پیکر در هم را

.

چه با سر و چه بی سر احیاگر زینب شد

دیدند همه بر نی عیسای معظم را

.

.

.

شاعر : سید پوریا هاشمی

.