طعم شیرین ذکر شور حسین !
****
طعم شیرین ذکر شور حسین !
زینب ! ای خواهر غیور حسین
.
عالمه ، صابره ، عقیله تویی
شاه بانوی این قبیله تویی
.
قبله گاه امیر علقمه ای
تو علیِّ به شکل فاطمه ای
نَفَس تو رقیه پرور بود
خطبه هایت شبیه حیدر بود
.
صاحب شوکت و وقار علی
ای زبان تو ذوالفقار علی
.
نور بر روی ناقه ای بانو !
خودِ نهج البلاغه ای بانو !
.
چادر توست خیمه ی توحید
سایه ی معجر تو شد خورشید
.
پای داغ تو نوح کم آورد
ایستادی و کوه کم آورد
.
باورم نیست روضه ها ، هیهات !
کوچه ! بازار ! عمه ی سادات !
.
هیبت تو شکسته شد ؟! هرگز
دست های تو بسته شد ؟! هرگز
.
حرف مقتل دروغ بود اصلاً
دور محمل شلوغ بود اصلاً ؟ …
.
نظری سمت آفتاب نرفت …
عمه ام مجلس شراب نرفت …
.
پای این روضه روضه خوان جان داد
دَخَلَت زَینَبُ عَلی بنِ زیاد
.
.
.
شاعر : حجت الاسلام محسن حنیفی
.
.
.
از جان خود اگر چه گذشتم به راحتی
دل کنده ام ولی ز تنت با چه زحمتی
.
می خواستم به پات سرم را فدا کنم
اما به خواهر تو ندادند مهلتی
.
کی گفته قطعه قطعه شدن درد آور است ؟
مُردن به عشق تو که ندارد مشقتی
.
بهتر نبود جای تو من کشته می شدم ؟
بی تو چگونه صبر کنم …. با چه طاقتی ؟
.
.
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
