قبول کن که شبیه حصیر افتادی

****

قبول کن که شبیه حصیر افتادی

 قبول کن ته گودال گیر افتادی

.

 مخواه تا که سر من به گریه بند شود

 بگو چکار کنم از تنت بلند شود

.

 بگو چه کار کنم آب را صدا نزنی

 بگو چه کار کنم تا که دست و پا نزنی

.

 بگو چه کار کنم از تو دست بردارند

 برای پیکر تو یک لباس بگذارند

.

 میان گریه ی من این سنان چه می‌ خندد

 دهان باز تو را نیزه دار می‌ بندد

.

 آهای شمر عبا را کسی ربود برو

 بیا النگوی من را بگیر و زود برو

.

 برای غارت پیراهنت بمیرم من

 چرا لباس ندارد تنت بمیرم من

.

 قرار نبود بیفتی و من نگاه کنم

 و یا که گریه به کوپال ذوالجناح کنم

.

 مگر نبود مسلمان که این چنین زده‌ اند

 بلند مرتبه شاهِ مرا زمین زده‌ اند

.

.

.

علی‌ اکبر لطیفیان

.