عطش نشانه گرفته است آبروی تو را

***

عطش نشانه گرفته است آبروی تو را
که بر زمین بزند شوکت سبوی تو را

.

جلالت تو زمین خورد و کودکان هر شب
به روی خاک کشیدند ماه روی تو را

.

فرات لایق سیراب کردن تو نبود
مگر که تر بکند نیزه ای گلوی تو را

.

تو دست از همه شستی ، صدا زدی که حسین
به عالمی نفروشیم تار موی تو را

.

بگو به دختر خورشید ، ضربه های عمود
گرفته از سر تو سایه ی عموی تو را

.

کنار علقمه یک گوشواره گم شده است
حسن به عهده گرفته است جستجوی تو را
.
غبار چادر خاکی مادر سادات
چقدر ساده بر آورده آرزوی تو را

.

نسیم های بهاری جلوتر از نیزه
به صحن شاه نجف می برند بوی تو را

.

.

.

حجت الاسلام محسن حنیفی

.