وقتی هستم زائرت آقا

انگار رو ابرا قدم میذارم

.

رو به روی ایوون طلاتم

دیگه تو دنیا غمی ندارم

.

شبیه یک کبوترم

رو گنبدت می پرم آقا

.

دست نوازش تو رو

حس می کنم رو سرم آقا

.

شنیدم که آغوشت آقا

به روی زائر همیشه بازه

.

گرفتارم به همه گفتم

که آقای من بنده نوازه

.

شبیه یک طفل یتیم

به آغوشت پناه آوردم

.

به اید بخشش تو

یه باری از گناه آوردم

.

بین کوچه داره با صورت

زمین می افته ضامن آهو

.

دستی بر سر دستی به پهلو

داره میادش با سر زانو

.

پنجه ی زهر

وجودشو گرفته و دل بی قراره

.

شبیه مار گزیده ها

می سوزه و آروم نداره

.

.

.