گفتم چه شود گر بشود فاصله ها کم

***

گفتم چه شود گر بشود فاصله ها کم
شد فاصله ها کم ، نشد آخر گله ها کم

.

من رغبت ماندن به جهان نیز ندارم
معشوق نباشد بشود حوصله ها کم

.

چون میل سخن نیست زبان باز نکردم
بابا تو بگو نیستم از چلچله ها کم

.

من روی زمین بودم و تو بر سر نیزه
ما سنگ نخوردیم از این حرمله ها کم

.

با چوب مرا زد به بغل دستی خود گفت :
آیند به این شهر از این قافله ها کم

.
هر چند زیادند ولی عمه کمک کرد
با مرهم اشکش شده این آبله ها کم

.
من دختر شاهم ، نه اسیرم ، نه کنیزم
از حرمله نشنیدم از این مسئله ها کم

.

.

.

 محمدرضا ناصری

.