گهواره نیست کودکی ات را فلک ، که هست

فرمانبر تو نیست سما تا سمک ، که هست

.

وقتی به خواب می روی ، ای کوثر کثیر !

لالایی خدیجه نباشد ، ملک که هست

.

آن روزه ی سه روزه نیازی به نان نداشت

ای زخمی محبتَ عالم ! نمک که هست

 .

وقتی حضور غصّه تو را آب می کند

اشک علی نشسته برای کمک که هست

.

مردیم از فراق تو ، دل با چه خوش کنیم ؟

قبری که نیست از تو به جا ؟ یا فدک که هست ؟

.

نقش کبود شانه ات از ضربه های در

بر شانه ی شبان سیه نیست حک ، که هست

.

.

.

غلامرضا شکوهی

.