یاس غمم و شکوه ای از درد ندارم

***

یاس غمم و شکوه ای از درد ندارم
بر شاخه به جز برگ گل زرد ندارم
.
درد من از این سینه ی مجروح نباشد
دردم همه این است که همدرد ندارم
.
بشکسته پر و بالِ من غم زده اما
جز درد غریبی علی درد ندارم
.
از رفتن شب ها به در خانه ی مردم
جز غربت و اندوه رهاورد ندارم
.
جز چهار نفر در همه ی شهر مدینه
یک یار بسیجی ؛ منِ شبگرد ندارم
.
از حق خودم بگذرم از حق علی نه
یک لحظه رضایت من از آن فرد ندارم
.
اندوه دل از غربت و مظلومی مولاست
هرگز گله از سیلی نامرد ندارم
.
یکباره چهل تن به سویم حمله نمودند
دیدند چو در کوچه هماورد ندارم
.
تنها به تو گرم است دلم ، حیدر مظلوم
امّید بر این مردم دلسرد ندارم
.
شرمنده ی شرم تو شوم چهره بپوشم
شرمندگی از ضعف عملکرد ندارم

.

.

.

سید محمد میرهاشمی

.