حسن کردی

.

بانو بهشت گوشه ی پنهان چشم توست

دریا همیشه تشنه ی باران چشم توست

.

با تو بهار ماندنی است و فرشته وار

تسبیح گوی خالق سبحان چشم توست

.

وقتی نسیم صحن تو بر صورتم نشست

دیدم تمام عشق غزل خوان چشم توست

.

پایین پای درس تو عمری نشسته است

مریم همان که جزو مریدان چشم توست

.

ای جانماز هرشبه ات بال جبرییل

قبله تمام مایل ایمان چشم توست

.

توحید از کلام شما آب می خورد

ایران ما هنوز مسلمان چشم توست

.

اقرار می کنم که قلم لال می شود

هر جا که صحبت تو و ایمان چشم توست

.

در ریشه های باور شعرم حلول کن

شرمنده ام بضاعت من را قبول کن

.

.

.