بر سینه ی خود می فشارم زانوی غم را
وقتی که بی تو باز می بینم محرم را
.
صاحب عزا با دست های خویش کوبیدی
بر روی دیوار کدامین خانه پرچم را
.
ای آسمان چشمه ی جوشان اشک خون
پربارتر کن بارش این اشک نم نم را
.
هر شب میان کوچه ها بر سینه خواهی زد
وقتی که می خوانند شور و نوحه و دم را
.
بر رشته ی پرچم دخیل گریه می بندم
آقا مگیر از دست ما این حبل محکم را
.
با اذن زهرا ، اذن مولا ، اذن پیغمبر
با اذن تو پوشیده ام این رخت ماتم را
.
دلشوره دارم اربعینم را همین اول
امضا کن آقا جان برات کربلایم را
.
.
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید